Joan-Glaudi Rolet nasquet lo 23 de març 1950 a Sent-German (Viena Nauta), e l’i passet sa vita. Fuguet professor de francés e d’occitan, en collègi e a l’Universitat.
Publiet daus textes dins las revudas : Lemouzi, L’Écho du centre, La Clau lemosina e Lo Leberaubre.
Grand lector d’entre los grands, aviá dich : « En fach, escrisse quò que tròbe pas a legir. »

Bibliografia :

– Mau-Mau, emb Jan-Marc Simeonin (dessenhs), 1975 ;
– Flors, emb Jan-Marc Simeonin (dessenhs), I.E.O. 87 / Edicions dau Chamin de Sent Jaume, 1987 ;
– Paraulas d’amor, 1987 ;
– Auseus / Oiseaux, emb Jan-Marc Simeonin (gravaduras), Edicions dau Chamin de Sent Jaume, 2006 ;
– Jaus (inedich) ;
– Lo tropeu d’ovelhas (inedich).

Flor de paradis

Om la vei, l’estiu, dins los prats, en plen solelh.
Viesa lo ciau tant e tant. Son còr n’en ufla. Fle-fle-fle. Fla-fla-fla.
Pòt ‘ver la fòrma d’una crotz. Sas fuelhas son coma daus manons semblats per ‘na pregiera. De las vetz, a fòrça de l’i pensar, ‘la dispareis. Quo es un pur esperit. Quand quò la pren, se poncha, tota drecha e se desraija. Fai coma la senta de l’autre costat de las montanhas*. E tòrna davalar doçament.
Quand passa un curat, un evesque, son chais manha terra per li soatar lo bonjorn.
Daus còps, creiriatz qu’a lo sangut. Quò n’en bradassa la tija e la testa ne’n sauta.
A la fin, quand sona l’ora, diriatz ‘na flor de crochet. Las granas que lo vent empòrta son daus angelons. E la flor n’en balha ‘na udlada tot parier coma un leon. Se’n vai rejúnher sas sòrs. Quand lo viatge es ‘chabat, tròba sa plaça e pimpilhona coma l’autras au plafon de la nuech.

Joan-Glaudi Rolet, Flors, I.E.O. 87 / Edicions dau Chamin de Sent Jaume, 1987, p.79.

* Senta Teresa d’Avilà.

Ne’n saubre mai

→ Legir l’article dau Joan-Peire Cavaillé : Roulet et Siméonin : drôles d’oiseaux sus son blòg Mescladis e còps de gula (2006)